Het eindeloze streven naar vervulling lijkt ons voortdurend te achtervolgen. We jagen op materiële wensen en streven naar sociale erkenning, altijd hongerig naar meer. Maar te midden van deze zoektocht voelen we ons zelden volledig vervuld of veilig.

We zweven voortdurend tussen compleet en incompleet. We bereiken ons doel, verwerven wat we willen, maar op dat moment verschijnt die onrust weer. Wat als...?

Hoe doorbreken we deze spiraal van onrust? Hoe kunnen we tevreden zijn zonder voortdurend te streven naar het volgende? Het lijkt alsof onze behoeften nooit helemaal vervuld kunnen worden, en de angst voor het onbekende, voor de dood, blijft bestaan. Het is ons ego dat ons gevangen houdt in deze eindeloze cyclus van lijden.

Na mijn onderzoek ben ik tot de ontdekking gekomen dat deze onderliggende angst, dit constante verlangen van het ego, ons niet gemakkelijk wordt vergeven. Het blijft ons gevangen houden, maar ik geloof sterk dat er altijd een uitweg is, dat het leven een voortdurende leerschool is.

Na veel vallen en opstaan denk ik dat ik een antwoord heb gevonden. Het is het 'IK', het onechte zelf, ons ego, dat het probleem vormt. Ja, dat klinkt misschien vreemd. Zijn we zelf het probleem? Laat me het anders formuleren: het is het deel van ons dat denkt dat de wereld om hem of haar draait, dat deel dat constant bezig is met het eigen lichaam, gelovend dat het moet overleven door alle sensaties en klachten op te lossen. Dat is het deel dat ons in de weg zit.

Maar wat is de oplossing? Ik geloof dat de sleutel ligt in het niet langer centraal stellen van ons leven om dat 'IK'. Dit idee zal ons ego niet bevallen, maar ik kan je verzekeren dat als je het volgende probeert, er een serene rust over je zal neerdalen.

Leef voor anderen. Doe alles vanuit een gevoel van vrijgevigheid, zonder iets terug te verwachten. Als je deze houding kan cultiveren, zal je merken dat je 'IK' steeds minder angstig wordt. Jouw leven wordt een geschenk aan anderen. Omdat je niets verwacht, heb je niets te verliezen. En juist omdat je geeft zonder verwachting, zul je ontvangen.

Deze mentaliteit kan minder stress, rust en vrede brengen. Ik nodig je uit om het te proberen, om te ervaren wat het met je doet. Geven in plaats van nemen. De verandering begint en eindigt bij jou. Jij bent het middelpunt van je leven, maar laat het draaien om anderen om je heen.

Het eindeloze streven naar vervulling lijkt ons voortdurend te achtervolgen. We jagen op materiële wensen en streven naar sociale erkenning, altijd hongerig naar meer. Maar te midden van deze zoektocht voelen we ons zelden volledig vervuld of veilig.

We zweven voortdurend tussen compleet en incompleet. We bereiken ons doel, verwerven wat we willen, maar op dat moment verschijnt die onrust weer. Wat als...?

Hoe doorbreken we deze spiraal van onrust? Hoe kunnen we tevreden zijn zonder voortdurend te streven naar het volgende? Het lijkt alsof onze behoeften nooit helemaal vervuld kunnen worden, en de angst voor het onbekende, voor de dood, blijft bestaan. Het is ons ego dat ons gevangen houdt in deze eindeloze cyclus van lijden.

Jan 

Bewustzijnsonderzoeker